سرقت ادبی یا پلاجیریزم عبارت است از استفاده نابجا و نشر مجدد سبک بیان، تفکرات، ایده ها و جملات یک نویسنده دیگر بدون ذکر منبع بطوری که این تصور ایجاد شود که نویسنده خود مالک آن ایده و تفکر و متن بوده است. سرقت ادبی مصداق عدم صداقت آکادمیک است و نقض اخلاق نویسندگی. مجازاتهای مختلفی در انتظار کسانی است که مرتکب ی ادبی می شوند. از جمله تعلیق یا اخراج از کار. سرقت ادبی بنا به تعریف یک جرم نیست، اما می تواند مصداق نقش حق تالیف باشد و نقض جدی اصول اخلاقی تلقی شود.
با این حال تمامی موارد سرقت ادبی عمدی نیستند. از جمله بسیاری از مقالات علمی که توسط ژورنالها به علت درصد بالای مشابهت مردود می شوند. نویسنده در چنین مواردی فرصت دارد ضمن ذکر منابع، متن مقاله خود را بازنویسی کند تا درصد مشابهت متن به حداقل برسد. نکته قابل توجه اینجاست که در متون علمی هرگز درصد مشابهت به صفر نمیرسد، زیرا نویسنده در این متون راهی ندارد جز اینکه از اصطلاحات تخصصی عرف استفاده کند در حالی که نرم افزارهای تشخیص مشابهت اینگونه موارد را هم بعنوان پلاجریزم تشخیص می دهند. به همین دلیل نشریات هیچگاه نویسنده را اام نمی کنند که درصد مشابهت را به صفر برساند. برای کاهش درصد مشابهت مقاله خود به صفحه
رفع سرقت ادبیمراجعه کنید.
در این لینک : بهترین-سایتهای-تشخیص-سرقت-ادبی معرفی شده اند.
درباره این سایت